به گزارش پیک نکا، مقدمه‌چینی داوطلب ردّ صلاحیت شده برای “فتنه آینده”
مصطفی تاجزاده، فعال اصلاح‌طلب و از نامزدهای تأیید نشده انتخابات ۱۴۰۰ اخیرا در یک توییت نوشت:
“سه راه اصلاح‌طلبان: اول بقای تشکیلاتی، رسانه‌ای و انتخاباتی به هر قیمت. دوم صبر و سکوت اعتراضی تا زمان شکست پروژه یکدست‌سازی حکومت. سوم دفاع از اصلاحات ساختاری و تبیین مخاطرات یکنفره، مطلقه و غیر پاسخگو شدن قدرت، حتی اگر با تضییقات جدید مواجه شوند.”
*اگر با اطمینان نگوییم که این محتوا به معنی همراه شدن تاجزاده با سایر هم‌مسلکانش در ستاد هسته سخت اصلاحات برای مواجهه براندازانه با نظام اسلامی پس از انتخابات ۱۴۰۰ است ولی می‌توان با اطمینان گفت که راه مورد تأکید تاجزاده مبنی بر تبیین مخاطرات قدرت یکنفره یا همان “معارضه با ولایت فقیه” به ناکجا ختم خواهد شد و جزئی از پازل “فتنه آینده” است.
تاجزاده با راه اول که مدل عقلانی کارگزاران است مخالف است و به نظر می‌رسد با راه دوم یعنی سکوت اعتراضی هم مخالف باشد زیرا پایانی برای آن متصور نیست.
فلذا می‌ماند راه سوم پیشنهادی او که البته در مطالب سابق تاجزاده اثراتی از تأکید بر آن وجود دارد.
البته شاید بهتر باشد که شخص آقای تاجزاده توضیحات کامل‌تری را در این باره بدهد و از آنچه که خودش آنرا “تضییقات جدید” نامیده نهراسد!
اصلاح‌طلبان ستادی از آنرو که پس از انتخابات ۱۴۰۰؛ وارد فاز برخورد سخت با نظام اسلامی شده‌اند؛ بوضوح هرچه تمامتر می‌دانند که نگاه امنیتی نظام به آنها یک امر عقلانی است و از همین روست که به لفافه‌گویی و حرف‌های نامشخص اما با اهداف یکسان روی آورده‌اند.
خواص دلسوز کشور در نور تاباندن به ابعاد تاریک این نقشه شوم؛ وظایفی حیاتی دارند.
اصلاح‌طلبان علیرغم اینکه می‌توانستند در انتخابات ۱۴۰۰ نامزد داشته باشند و یا از نامزدهای اصلاح‌طلب موجود حمایت کنند اما دست به تحریم خاموش انتخابات زدند و بصورت رسمی از فرایند دموکراسی خارج شدند. این رفتار به معنی ورود آنها با آنارشیسم و فاز مسلحانه است.
***
فاضل‌میبدی: تا به اعتدال روحانی نرسیم مشکلات‌مان باقی است!
محمدتقی فاضل میبدی، فعال اصلاح‌طلب و از تحریم‌کنندگان انتخابات ۱۴۰۰ اخیراً در اظهاراتی که خبرگزاری ایلنا آنها را منتشر کرد در اشاره به انتخابات ۱۴۰۰ گفته است: توجه داشته باشید اینکه اکثر کسانی که به اصطلاح توانایی رأی داشتند در پای صندوق‌ها حاضر نشدند و تعداد آرای شرکت‌کننده‌ها به خاطر همین مشکلاتی است که در کشور وجود دارد، حال چه اقتصادی و چه سیاسی مهم این است که مشارکت به ۵۰ درصد نرسید.
او می‌افزاید:
“تا ما به آن اعتدالی که روحانی شعارش را داد اما نتوانست درست عمل کند، نرسیم مشکلات‌مان همچنان باقی است.“
میبدی همچنین تصریح می‌کند: امیدوارم هر کسی که در این دوره کشور را مدیریت می‌کند، واقع‌گرا و اعتدال‌گرا باشد، این نگاه افراط و تفریط را کنار بگذارد، تمام سرمایه‌های کشور را به کار گیرد و با تمام کشورهای دنیا اگر مصلحت اقتضا کرد، رابطه برقرار کند؛ چراکه تحریم‌ها بسیار خطرناک است و برجام باید به هر وسلیه‌ای که هست به یک جایی برسد؛ امروز مشکل ما مشکل تسلیحات نیست، مشکل ما گوشت، نان، مرغ و گرانی است.
*اینکه آقای میبدی همچنان بر تکرار روحانی تأکید دارد و راه او را ناتمام می‌داند ناشی از یک بیماری سیاسی است!
بیماری‌ای در نزد برخی فعالان سیاسی که هرگز قادر به دیدن اشتباهات خود و رؤیت خطاهایشان نیستند و لجبازی‌های کودکانه در نزد آنها بر هر چیزی ارجحیت دارد.
چه اینکه کارنامه آقای روحانی و دولتی اعتدالی ایشان، امروز پس از ۸ سال آزگار در مقابل چشم همگان گشوده است و معدل پایین این کارنامه هم چیزی نیست که بتوان با روش‌های پینوکیویی در مقابل آن ایستاد و انکارش کرد.
در اینجا اشاره به یک نکته مهم نیز ضروری می‌نماید و آن اینکه همه باید بدانند منظور از “اعتدال” که طی ۸ سال گذشته بر آن تأکید شد مقولاتی مثل عدم نظارت بر بازار، مذاکره به هر قیمتی، قناعت به میان‌پایه‌گی قدرت ایران و تمسخر هژمونی بودن، اعتقاد به گلوبالیزاسیون در معنای غیر ویرایش شده آن و بروکراتیک بودن به جای جهادی بودن است.
مقولاتی که اگرچه در ۸ سال قبل و پیش از انتخابات ۹۲ از سوی خواص و حتی از سوی رهبری نظام به مردم هشدار داده شد اما امروز نتایج آنها به نحوی کاملا واضح قابل لمس است.
در گام بعدی، اشاره میبدی به برجام و اینکه تأکید می‌کند “مشکل ما مشکل تسلیحات نیست، مشکل ما گوشت، نان، مرغ و گرانی است” نیز یک غلط آشکار است زیرا این مقولات تماما منشأ داخلی دارند و با یک “نظارت ساده بر بازار” قابل رفع هستند.
حقیقتی که جماعت برجامیان اصرار به کتمان آن دارند.
گفتنیست بر خلاف ادعای تحریم‌کنندگان انتخابات مبنی بر کم‌بودن مشارکت در انتخابات ۱۴۰۰؛ اولا میزان مشارکت در این انتخابات نسبت به انتخابات مجلس یازدهم ۷ درصد افزایش یافت.
ثانیا مشارکت ۴۹ درصدی مردم در انتخابات قانونی ایران یک عامل افتخار است و نمی‌توان به بهانه ۱ درصد کمتر یا بیشتر (که از نظر برخی آن هم با اهمال وزارت کشور در انتخابات روی داده) مدعی نبود اکثریت در انتخابات ایران شد.
مخاطبان گرامی، محتوا و ادعاهای مطرح‌شده در این مطلب، صرفاً جهت گردآوری، بررسی و انتشار اخبار، مطالب، رویکردها و دیدگاه‌های سایر رسانه‌ها منتشر شده و ادعاها و القائات احتمالی این مطالب هرگز مورد تأیید پایگاه خبری پیک نکا نیست، لذا ممکن است بخشی از اطلاعات موجود در این مطلب درست نباشد. لطفا در صورت مشاهده هر گونه ایراد مشکل را گزارش کنید.
