به گزارش پیک نکا، در روزهای گذشته که باشگاه استقلال درصدد یارگیری بود برخی بازیکنان یا در دسترس نبودند و یا مدیربرنامه های شان در اتاق طبقه بیست و سوم هتل آزادی مشغول چانه زنی با مدیرعامل باشگاه برای دو رقمی کردن عدد میلیاردی بازیکنشان بودند. در همین بین موضوع سرمایه سوزی در باشگاه استقلال و تکرار اتفاقات مربوط به علیرضا منصوریان رخ داد برای فرهاد مجیدی به نوعی این موضوع را به دغدغه پیشکسوتان این باشگاه تبدیل کرد. از طرفی ماجرای بازگرداندن استراماچونی هم به جای خود موجب سردرگمی هواداران این تیم شده است.
علی موسوی درباره مسایل روز باشگاه استقلال صحبت کرد.
* آقای موسوی! درست است که علی کریمی درباره معاون ورزشی باشگاه بگوید این آقا عشق مصاحبه است و اصلا او را نمی شناسم؟
– متأسفانه فرهنگ حرف زدن در بین فوتبالیست های ما کاملا در حال تغییر کردن است. بازیکن در فضای مجازی که در این چند ساله ایجاد شده خودش را باد کرده و انگار به آنها وحی شده که مثلا در حد بازیکنان برتر دنیا هستند در حالی که می بینیم طی این ۱۰، ۱۲ سال فوتبال ما هیچ پیشرفتی که نکرده هیچ، بلکه کلی هم پسرفت داشتیم.
* چطور؟
– ما همیشه جزو ۴ تیم برتر آسیا بودیم و باشگاه های ما تا نیم نهایی بالا می رفتند ولی الان مسایل حاشیه ای و مشکلات ناشی از همین فضای مجازی باعث شده به دلیل نداشتن فرهنگ درست استفاده از آن این بی حرمتی ها را شاهد باشیم.
* در این مدت در استقلال یکی دو مربی جوان مانند علیرضا منصوریان و فرهاد مجیدی نیامده بیرون رفتند. این وضعیت را نوعی سرمایه سوزی در استقلال نمی بینید؟
– با تمام احترامی که برای دوستان خودم در استقلال قایل هستم متأسفانه ما توقع داریم در عرض یک شب راه صدساله را برویم. یکمرتبه از بازیکنی بودن بشویم سرمربی تیم و تیم را هم در همان فصل اول قهرمان کنیم. در حالی که اینچنین نیست.
* یعنی باید آموزش بیشتری ببینند؟
– یک سرمربی باید علاوه بر علم فوتبال علم روانشناسی، بدنسازی، تغذیه و این مسایل را هم بداند. بعد سلسله مراتب را طی کند. در فورتناکلن که بودیم بهترین بازیکن ما وقتی از تیم بیرون رفت در مربی تیم ۸ ساله های باشگاه شد و بدون آن که ناراحت شود با جدیت شروع به کار کرد. متأسفانه در ایران کسی دنبال پیشرفت نیست و فقط می خواهند از این تیم به آن تیم بروند و سالی ۲، ۳ میلیارد بگیرند. چرا الان سالهاست ایران مربی صادر نمی کند؟ از آخرین نسل مربیان ایرانی که به بیرون رفتند قریب ۲۰ سال می گذرد و پس از آن این موضوع به کلی از بین رفت.
* موضوع عدم ورود خارجی ها را چطور ارزیابی می کنید؟
– نابلدی در عقد قرارداد را با این کار پوشش می دهند. ما بلد نیستیم یک قرارداد درست ببندیم جلوی ورود خارجی ها را می گیریم. بعد قیمت بازیکنان داخلی را یک شبه ۳، ۴ برابر می کنیم! این باتلاق نادانی که در آن افتاده ایم روز به روز فوتبال مان را بیشتر پایین می کشد.
* با این اوصاف فکر می کنید استراماچونی به ایران برگردد؟
– او وقتی به ایران آمد و آن جو بد را دید تا سرحد سکته عصبانی شده بود و حالا باور بازگشتش سخت است. او که دید با یک بارندگی نمی تواند تیمش را درست تمرین بدهد و با مدیران مختلف در این باره حرف زد و دید هر قولی به او می دهند زیرش می زنند متوجه شد که اینجا کار کردن با اروپا خیلی فرق دارد. او در ایران تا مرز سکته پیش رفت و بعید می دانم راضی شود باز هم در ایران کار کند.
