به گزارش پیک نکا، به نقل از روزنامه “دی ولت” آلمان، نتایج یک بررسی نشان می‌دهد که همه دولت‌های ائتلافی در آلمان از سال ۱۹۹۰ مجوزهای صادرات تسلیحات بحث برانگیزی را به کشورهای درگیر جنگ و بحران زده خارج از اتحادیه اروپا و ناتو تصویب کرده‌اند.
آلمان به صورت منظم مجوز ارسال تسلیحات جنگی و کالاهای تسلیحاتی به کشورهای بحرانی و مناطق جنگی را تصویب می‌کند. مناطقی که آلمان به آنجا سلاح صادر می‌کند شامل کشورهای دیکتاتوری که حقوق بشر شهروندان را نقض می‌کنند و همچنین مناطق متشنج و ناپایدار هم می‌شود.
بر اساس این بررسی، اصل الزام آور و قانونی خودداری از صادرات تسلیحات از آلمان به کشورهای خارج از ائتلاف نظامی ناتو در سال‌های اخیر شدیدا تضعیف شده است.
این نتیجه تحقیقاتی است که توسط موسسه انستیتو تحقیقات جنگ و صلح لایب نیتس هسن آلمان (HSFK) انجام شده و روزنامه دی ولت آن را منتشر کرده است.
در این بررسی این مسئله مشخص شده است که دولت‌های ائتلافی آلمان از پایان درگیری‌های بین غرب و شرق از سال ۱۹۹۰ کالاهای تسلیحاتی به کشورها و مناطقی را تصویب کرده که ارسال سلاح به این مناطق ممنوع بوده است.
هدف این بررسی یک نتیجه گیری منظم و سیستماتیک از سیاست صادرات تسلیحات آلمان بوده که برای اولین بار به این شکل ارائه شده است. معیار این ارزیابی اصول و قوانین سیاسی آلمان و همچنین قواعد اتحادیه اروپا در ارتباط با صادرات تسلیحات است.
این مطالعه نشان می‌دهد که چنین معاملات تسلیحاتی بارها از طرف دولت‌های آلمان تصویب شده و صادرات به مناطق بحرانی در بسیاری موارد به یک قاعده و هنجار تبدیل شده است. آلمان جزو بزرگترین صادر کنندگان اسلحه دنیا محسوب می‌شود.
با این همه وزارت اقتصاد آلمان در پاسخ به روزنامه دی ولت از یک سیاست صادرات تسلیحات سختگیرانه و محدود از طرف برلین سخن به میان آورده است.
“اوتفرید ناسایر”، از محققان صلح برلین انتقاد شدیدی در این باره به دولت آلمان وارد کرده و اظهار داشت: ارزش مجوز صادرات تسلیحات به کشورهای ثالث در ۱۰ سال اخیر تقریبا همواره بیش از نیمی از همه صادرات تسلیحات را تشکیل داده و این در حالی است که این کشورها باید در این زمینه استثناء مطلق باشند.
وی با نگاهی به شرایط امروز خاورمیانه و شمال آفریقا اعلام کرد: ما عواقب چنین رویکردی را امروز می‌بینیم.
این محقق صلح آلمانی تصریح کرد: بسیاری از دریافت کنندگان تسلیحات آلمانی جنگ‌هایی را در یمن، لیبی و جاهای دیگر رهبری می‌کنند.
